Marrekech op de “bshklit”.

Het is vroeg, het zonnetje staat al lekker uit een wolkenloze hemel op onze transformer te schijnen. De bshklit’s, dit is vast het meerfout van bshklit(fiets in het Arabisch) heb ik van de fietsendrager gehaald, gewapend met een plattegrond van Marrakech geleend van de campingbaas en met onze helmen op zijn wij er klaar voor. Het is naar zeggen maar 6km naar de stad en al na 2 km passeren wij het eerste “roadblock”. Met een grote lach op het gezicht van de politieagent mogen we zonder te stoppen door fietsen. Het is wel even wennen zo te fietsen op een vierbaans weg tussen de grote vrachtauto’s, maar ze geven ons de ruimte. Na een aantal rotondes en kruisingen is ons kaartlezen toch aan ondersteuning toe van een vriendelijke, behulpzame Marokkaan. Na 15km tussen de zwarte rook brakende (vracht)auto’s en scooters, bereiken wij de Medina, met het Djeema el-Fna pleinbekend door de aanslag in april van dit jaar. Dit ligt aan de rand van een van de grootste souqs van de Arabische wereld. We fietsen de straatjes door, soms zo smal dat je de fietsbel naar binnen moet draaien om er door te kunnen. Telkens worden wij staande gehouden door belangstelling voor onze fietsen maar het verkregen bod blijft te laag! Het is een heksenketel een doolhof maar wel precies gerangschikte gebieden, eindeloos veel winkeltjes met de Arabische slippers, dan weer de kippenslachters afgewisseld met leerververs en tassenmakers. Aan wie je al die zaken moet slijten en of je daar van kan leven blijft een onbeantwoorde vraag.

We drinken de heerlijk versgeperste vruchtensappen op het nu zo vredige plein, genietend van de mensen.