Tegenstellingen                                                                                                   -Australië WA-

Het heeft even geduurd, maar we hebben de slechte Australische gravel wegen gevonden. Slecht in de vorm van “corrugation”, extreme overdwars richels zoals op het aloude wasbord. In onze eerste Australische maanden waren het relatief korte stukjes van enkele tientallen kilometers, nu honderden kilometers achtereen. Het meest frustrerende is de eindeloos rechte, brede wegen waar we soms maximaal 10-15 km per uur halen. Het is onze eigen keuze, we nemen het voor lief en zien een voordeel in de lage snelheid, je mist weinig van de veelal monotone omgeving.

corrugation

los getrilde remleiding door de sterke "corrugation", we merkten het net op tijd voor een hek....

Na Darwin komen we via een aantal Nationale parken in de Kimberlys, een ruig gebied met de doorgaande Gibb River road, een oude vee drijvers route met halverwege een ruim 250km lange afslag naar ons doel, de uit 4 fazen bestaande Mitchell Falls. Tot nu toe beoordelen wij het als een van meest bijzondere stukjes natuur van onze Australische reis.

Mitchell Falls

De Kimberlys, het meest noordelijke deel van de staat West Australië (WA), pas sinds de jaren dertig van de vorige eeuw door pioniers deels ontwikkeld tot grote “cattle farms”.  Na het lezen van de ontwikkelingen in deze pioniers tijd en het huidige leven op zo’n enorm afgelegen cattle farm rijden we door en over deze grote landerijen. Een kijkje in de “shed” (uiterst simpele golfplaten boeren schuur) en het praten met de bevolking geeft de indruk alsof er na het opzetten van deze bedrijven de afgelopen 50 jaar maar weinig is veranderd. Dezelfde indruk kregen we  in staten Queensland en Northern Terretory. De grootste investering lijkt de veestapel, de honderden kilometers afrasteringen en het slaan van wat waterbronnen. De gebouwen stellen weinig voor, veel ervan zijn in de afgelopen decennia op een andere locatie herbouwd. Door het teveel of juist te weinig water bleken de eerste nederzettingen niet altijd op de juiste plek te staan. Je ziet dan ook regelmatig oude woonhuizen en sheds, verlaten staan, (noemen ze hier een Historical object), soms inclusief huisraad  is het zo achtergelaten…… De werkzaamheden op een cattle farm bestaan vooral uit het “munsteren” van het vee en het onderhoud aan de afrasteringen. Het munsteren wordt maar een paar keer per jaar gedaan en bestaat uit het bijeendrijven van de koeien, wat per sector van enkele honderden tot wel duizend vierkante kilometer soms weken duurt. Tegenwoordig doet men dit met behulp van enkele kleine helikopters, ute’s (de bekende Toyota pickup’s) paarden en motorfietsen. Het vee wordt gescheiden, een deel voor de slacht of levende export, de kalveren die gewoon in de natuur zijn geboren (zonder menselijke hulp zoals onze Nederlandse koeien) worden gemerkt en de stiertjes gecastreerd. Soms wordt dit munsteren enkele maanden later voor de tweede keer gedaan, als een deel van de kalveren nog te jong waren om van de moeder koe te scheiden.

Waarom zien we toch zo weinig vernieuwingen, investeringen in het verhogen van de productie, b.v het bufferen van water in de natte tijd, het intensiveren en verbetering van de landbouw (bush) grond zoals we dat overal op de wereld tegenkomen?  Dit vragen we ons steeds af. Wat blijkt, bijna alle weide gronden in Australië zijn op basis van erfpacht met “loop tijden” van 21 tot ong. 50 jaar (de boer is geen eigenaar van de grond, dit is Crown land van de staat). De regels worden opgesteld door een regionaal “board of pastoral lease” en geeft de huurder weinig vrijheid. Zo is het inzaaien van betere grassoorten ter verhoging van de voedselopbrengst, het opwerpen van dammen voor waterbuffers verboden op straffe van ontbinding van het lease contract. Alhoewel deze landbouwsector maar een kleine 3% van het Australisch BNP (mijnbouw is ong. 5%), beslaat het wel bijna 40% van het oppervlak van het Australische continent en is het een zeer belangrijke economische factor voor de export.

Even een paar feiten, Australië heeft de grootste “cattle farm” Anna Creek in SA groot 24.700 km² (Nederland 42.000 km²)  van de wereld en de grootste “sheep farm” Rawlinna WA, groot ruim 10.000 km² van de wereld.

moderne "shed"

 honderden kilometers afrasteringen

We blijven nog even bij de Kimberly’s, bij de natuur met als onderdeel de landbouw samen goed voor ruim 95% van het Australische oppervlak. Volgens onze recente informatie is Charnley River farm een nog werkende cattle farm waar we zelfs mogen kamperen. Helaas, het blijkt al sinds ruim 4 jaar onderdeel uit te maken van het expanderende Australische AWC, Australian Wildlive Conservancy, een op donaties “drijvende” luxe instelling die in een huidig welvarende westerse economie niet ontbreekt. Ze houden zich bezig met de bescherming van klein wild, muizen ratten enz. Door de beweiding van de pastoral lease gronden en het frequent afbranden van bush gronden moet de mens nodig ingrijpen voor hun behoud, volgens het AWC. De Aboriginals branden al duizenden jaren met regelmaat deze bush gronden vlak na het natte seizoen af, dit geeft de minste schade aan de hogere begroeiing en er zijn nog maar weinig zeer jonge dieren. De overheid heeft enkele jaren de frequentie van afbranden sterk verlaagd, maar is daar weer snel van terug gekomen, het blijkt beter voor de natuur en het beheersen van de alles vernietigende “wild fires” in het droge seizoen. Maar het AWC gaat het wiel opnieuw uitvinden en wil deze afbrand frequentie drastisch verlagen. Een van andere oorzaken voor de afname van klein wild is de wilde kat, na het nauwkeurig “AWC onderzoek” denkt men dat er wel 5-18 milj. wilde katten zijn in Australië, dus moet deze populatie sterk worden teruggedrongen, maar hoe. Men heeft een aantal opnamen met verborgen camera’s gemaakt en wat blijkt, op enkele ervan staat een Dingo (wilde hond) met een kat in de bek. De AWC doelstelling is nu om meer Dingo’s uit te zetten……. Deze doelstelling van het AWC staat echter haaks op die van de overheid. Het geeft ons een aardig beeld van vele tegenstellingen in dit land, enerzijds het AWC beleid, anderzijds het miljoenen kostende onderhoud aan duizenden kilometers “Dog Fence” en het uitleggen van duizenden “baits” (vergiftigd vlees) door heel Australië om de populatie van de Dingo’s terug te dringen. De waarschuwings borden van de uitgelegde “baits” staan bijna voor de 45 km lange oprit van de Charnley River farm…….

duizenden kilometers lange dog fence

wild fires....

Misschien is de slechte mobile telefoon dekking in grote delen van Australië een van de oorzaken van deze miscommunicatie? 

De plaats Broome net ten zuiden van de Kimberly’s, de wasbord wegen zitten er even op, de vullingen van de kiezen hebben het overleefd en de bewegingen van het lichaam deden de afgelopen weken niet onder voor uren fitness training. Het is tijd voor een weekje kleinzoon, zoon en schoondochter in Sydney. Vanaf het knusse kleine vliegveld van Broome is het ruim 4 uur vliegen naar Sydney en 5 uur vliegen terug naar Broome, dit geeft weer hoe groot het land wel niet is. Inmiddels zijn we na een gezellige week in het koude Sydney terug in de badplaats Broome. Volgens de folder van het lokale Informatie Centrum behoren de stranden van Broome, Cable Beach tot de 4 mooiste van de wereld. Op internet zijn er vele top 100 top 50 top weet ik veel stranden van de wereld, Broome kom ik niet tegen……maar ook wij vinden het wel een heel mooie badplaats met een prachtig en rustig strand.

Marijke (oma) met kleinzoon Zayden

voor Australiërs, is Cable beach één van de 4 mooiste stranden van de Wereld 

Broome blijft nog even onze verblijf plaats, we hebben wat kleine problemen met de auto. Een van deur scharnieren zit muurvast waardoor de passagiers deur niet meer open of dicht kan zonder dat er schade optreed aan de ophangpunten. De in Zuid Afrika gemaakte bagagebak onder de auto zit al een tijdje met een spanband vast, deze begint op vele plaatsen te scheuren  en zo zijn er nog een paar kleine reparaties aan de camper uit te voeren na zijn lijdensweg van de afgelopen vele kilometers. Het is een van nadelen van een weinig bekend automerk, bij de keuze was het een van de overwegingen en is bewust geaccepteerd, de onderdelen worden opgestuurd vanuit Italië.

Maar zoals bovenstaand verwoord, zijn er slechtere plaatsen om een aantal dagen te moeten wachten, iedere dag 30 gr. wolkeloos met een heerlijk windje, ’s nachts een afkoeling tot een graad of 18 en één van de 4 mooiste stranden van de wereld op loop afstand wat wil een mens nog meer!

 

                                                                                        000