Wie niet gehavend wederkeert, …… -Botswana-
Via de Caprivi Strip, sinds 2013 heet dit eigenlijk Zambezi Region een 30 km brede, 450 km lange strook wat hoort bij Namibië grenzend aan Angola en Zambia in het noorden en in het zuiden Botswana gaan we voor de tweede keer naar Zambia. De Caprivi strip, genoemd naar de toenmalige Duitse Rijkskanselier generaal graaf Georg Leo von Caprivi di Caprara di Montecuccoli, deze strook land werd in 1890 aan de Duitse kolonie Duits Zuidwest-Afrika (huidige Namibië) toegevoegd. Het Duitse plan was een land verbinding tot stand te brengen tussen Duits Zuidwest-Afrika en Tanganyika (huidig Tanzania) de andere Duits Afrikaanse kolonie. Dit werd echter onmogelijk gemaakt door Cecil Rhodes, door de eenwording van Rhodesië (huidige Zambia en Zimbabwe) Tijdens de onafhankelijkheidsstrijd van Zuid-Afrika (1960-1999) is deze strook land volledig van de buitenwereld afgesloten geweest, er waren o.a. geheime militaire basis. Onze auto papieren moeten bijna weer vernieuwd worden en die laten wij intussen opsturen naar DHL Lusaka. Dan kunnen wij tenminste even langs Koob en Jeanette en de veranderingen op de boerderij bekijken. Het zijn weer een paar gezellige dagen. 2 December moeten wij in Zuid Afrika zijn, onze dochter Nynke is 2 weken in Zuid Afrika bij een vriendin en wij gaan samen een paar dagen doorbrengen. De reis gaat via Zimbabwe met een overnachting voor 20 dollar in Harare bij de Baptisten kerk (zo te zien hebben ze weinig parochianen). Dit is de enige kampeer plaats die wij hier kunnen vinden….. Het blijft een armoedig land met de vele verwaarloosde lege landerijen. Terug In Botswana hebben wij nog wat reistijd over. De grootste zoutvlakten ter wereld is de Makgadikgadi pans, half zo groot als Nederland, ontstaan door het opdrogen van het Makgadikgadimeer ruim 10.000 jaar geleden. In het meer monde de Zambezi, Chobe en de Okavango rivieren uit. Het is een verraderlijke plek, alleen in de droge tijd toegankelijk met een 4x4. De vele zoutpannen worden boterzacht na de regen, inmiddels zijn al enkele auto’s volledig in de zoutpannen verdwenen….. De zachte plekken herken je aan de “natte” beton kleur. De lichtgrijze plekken zijn droog en goed overrijdbaar….. Met deze info gaan we de oversteek wagen via een overnachting op Kuba Island. Het is weer een van de eenzaamste plekken van onze Afrika reis. Uitgestrekt, leeg, vlak,winderig, zout, plakkerig het is een bijzondere ervaring. Kuba Island tussen de zoutvlakten met zijn prachtige Baobab bomen. De Baobab is een dikstammige boom en groeit in Madagaskar, Afrika en Australië, maar alleen in een smalle strook net boven de Steenbokskeerkring. Deze bomen slaan in de natte tijd water op in hun tot wel 11m dikke stam om zo het droge seizoen te kunnen overleven.
Makgadikgadi met Kubu Island op de achtergrond
Baobab boom op Kuba Island
Via het Khama Rhino sanctuary met zijn vele neushoorns gaan wij terug naar Zuid-Afrika.
Nog even een nachtje in een wildpark, het Marakele NP, je krijgt er maar geen genoeg van. Die avond kijken wij naar een prachtig schouwspel van een naderende onweer systeem met de vele lichtflitsen maar zijn net te laat met het sluiten van het dak…..hagelstenen zo dik als kippeneieren, onheilspellende herrie en enorme rukwinden het lijkt wel of de wereld vergaat. Na een half uur durven wij weer naar buiten, het is een ravage! De partytent van buren hangt in de bomen. De ramen van het toiletgebouw zijn gesneuveld, voorruiten van auto’s gebroken, motorkappen en sommige daken van auto’s lijken wel wasborden. Zelf hebben wij ook wat schade, er zitten een paar gaten in het horrengaas door de hagel. Van de nieuwe snorkel is de pre-filterkap op twee plaatsen door de hagelstenen doorboord. Verder wat kleine deukjes in portier en een klein deel van het dak. Wij hadden het geluk dat de auto met de rug naar de wind stond. Maar ach,
Wie niet gehavend wederkeert, is nooit op reis geweest. : Dimitri Verhulst
000
